De jongeren die meegaan met de begeleidingsweekenden zijn jongeren die veelal problemen ervaren op sociaal gebied.
De hoofdmethode is het sociaal competentie model. Het sociaal competentie model staat voor ‘zorgen dat je gebruik maakt van je eigen kwaliteiten’. Er voor zorgen dat door je kwaliteiten te gebruiken, je minder sterke kanten ondersteund worden. We werken met beloningen in plaats van sancties. Dit houdt niet in dat wij de jongeren niet aanspreken op “ ongewenst “ gedrag. Echter, wij werken wel vanuit het positieve. Dus uitgaan van hetgeen men kan en niet van wat men niet kan.
Daarnaast maken wij gebruik van de methode RADAR , rots en water.
Met de methode RADAR leren we de jongeren welk gedrag zij laten zien bij de verschillende fases die liggen tussen sub assertief en dreigend.
Het weerbaarder worden doen we onder andere met oefeningen vanuit de training “rots en water”. De jongeren leren een bepaalde houding te hebben waardoor zij er minder snel tussen uit gepikt worden. Jongeren die vaak sociaal niet sterk zijn, worden vaker gepest dan jongeren die sociaal sterk zijn. Dit heeft ook te maken met de houding die ze hebben. Jongeren zijn zichzelf vaak niet bewust van hun eigen houding. In het weekend gebruiken de jongeren elkaar om zich ervan bewust te worden. (of: Het weekend wordt gebruikt om de jongeren elkaar bewust te laten maken van hun eigen houding).
De methodes helpen de jongeren meer zekerheid te krijgen op sociaal gebied. In de weekenden ervaren de jongeren hoe prettig het kan zijn om hulp te ontvangen maar ook om zelf sterker te zijn. De jongeren leren om weerbaarder te worden.
De jongeren die mee gaan krijgen eerst een intake waaruit naar voren komt wat de hulpvraag is. Zodat we zeker zijn dat jongeren bij elkaar passen. De activiteiten die we ondernemen binnen het weekend hebben een reden. Naast het feit dat het leuk moet zijn, zit er ook een lerend karakter bij. Dit kan zijn dat men samen iets moet ondernemen en acties moet uitvoeren met andere mensen.
Het “ nee “ durven zeggen, goed luisteren en durven vragen aan iemand. Samen kunnen werken. Hoe makkelijk een afwas soms ook lijkt, wij hebben wel gemerkt dat een ieder het op zijn eigen manier doet. De jongeren zullen dus samen moeten overleggen hoe ze dat gaan doen. Samen werken is vaak moeilijker dan het lijkt. Op scholen blijkt het erg gewoon, maar wat als je niemand hebt die met jou wil samenwerken of als je altijd als laatste gekozen wordt? Dit zijn onderwerpen waar wij een heel weekend mee bezig gaan. Andere onderwerpen zijn: agressie op het internet; seksualiteit; wat mag wel en wat kan niet.
Doordat de jongeren met elkaar in aanraking komen, merken ze dat ze niet de enige zijn die iets moeilijk vinden. Waardoor de jongeren makkelijker dingen gaan durven, gaan oefenen waardoor je positieve ervaringen op doet. En de jongeren zich het uiteindelijk een deel van zichzelf maken en het ook naar buiten durven te uiten.
|
Voorbeelden zijn: Een jongen die niet naar buiten durfde, veel al op zijn kamer gitaar zat te spelen, en erg agressief kon zijn als hij ’s morgens naar school moest. Bang voor wat een ander van hem dacht. Want hij vond dat hij niets kon. Deze jongen speelt inmiddels in de groep gitaar, is onderdeel van een band en gaat binnenkort optreden. Hij gaat naar school en is een niveau opgestroomd. In de weekenden geeft hij nog wel eens aan dat hij het wel eng vindt, maar dan denkt aan de dingen die wij hem hebben geleerd. De eerste keer met ons naar een overvolle dierentuin was voor hem ontzettend lastig. Nu kan hij in een drukke straat lopen en met zichzelf bezig zijn, zonder dat hij bedenkt wat men allemaal van hem vindt en waarom hij weg zou moeten rennen. Een ander voorbeeld is een meisje van 14 jaar die op school rookt, spijbelt en van alles doet om erbij te horen. Zij wil dit niet, maar ze heeft ervaren dat ze er niet meer bij hoort als ze het niet doet.. Als je gepest wordt is dit niet leuk. Door haar een houding aan te leren, waarbij ze zich zelf zekerder gaat voelen,zorgt dat ervoor dat een ander andere verwachtingen krijgt. Op de weekenden kan zij zichzelf zijn en vertellen hoe moeilijk en vervelend andere mensen kunnen zijn en wat dat met haar doet. Hoe ongelukkig ze in haar hoofd is. Door met elkaar te praten en de jongeren met elkaar oplossingen te laten zoeken, ervaart zij steun. In de weekenden gaat het makkelijker doordat ze de hele dag met elkaar doornemen en daarnaast ook contact met elkaar houden buiten de weekenden om, om elkaar te steunen. |
Sinds februari 2011 draaien wij maandelijks 1 begeleidingsweekend. De weekenden zijn erg belangrijk, zowel voor de thuissituatie als de jongeren zelf. Zo zijn er een aantal ouders die aangeven dat als hun kind mee is geweest, zij daar een aantal weken profijt van hebben. Het heeft weer ervaren hoe leuk het kan zijn om op een bepaalde manier te communiceren. Dat je niet altijd hoeft te kiezen tussen ergens tegen aan boksen of meelopen.
De begeleiders van de groepen zijn HBO gediplomeerd en getraind. Op elke vier jongeren fungeert een pedagogisch medewerker. Er wordt altijd met minimaal twee pedagogisch medewerkers gewerkt. Voorop staat dat elke jongere uniek is, dus ook individuele begeleiding nodig heeft naast de groepsbegeleiding. Dit kunnen wij echter niet geven, zonder dat we weten wat er thuis en op school speelt. Wij nemen de hulpvragen mee in het weekend. We werken met boekjes waarin geschreven wordt wat er bereikt is in het weekend en wat we gedaan hebben.
Het deelnameformulier kan online worden ingevuld (klik hier).